Kościół Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Krynicy-Zdroju

Świątynia została wzniesiona w latach 2002–2010, bazując na projekcie autorstwa Czesława Białego. Symboliczny kamień węgielny, na pamiątkę którego zainicjowano budowę, został wmurowany przez biskupa Wiktora Skworca w dniu 21 września 2003 roku. Uroczyste poświęcenie kościoła miało miejsce 29 czerwca 2010 roku, a dokonał go biskup Andrzej Jeż.

Wnętrze kościoła zaprojektował zespół profesor Wincentego Kućmy, w skład którego wchodzili Krzysztof Kućma i Zbigniew Prokop. Centralnym punktem przestrzeni liturgicznej jest pozłacane tabernakulum, które zdobią cztery płaskorzeźby przedstawiające biblijne sceny: Rozmnożenie Chleba, Cud w Kanie Galilejskiej, Ostatnia Wieczerza oraz Jezus Zmartwychwstały w momencie łamania chleba. Nad tabernakulum widnieje wizerunek ukrzyżowanego, a poniżej znajduje się obraz patronki, Matki Bożej Nieustającej Pomocy, adorowany przez Anioły.

Ołtarz ofiarny, wykonany z jednego bloku granitowego, przywodzi na myśl stół i zdobiony jest odlewem Chrystusa otoczonego przez Dwunastu Apostołów. W bocznych nawach umieszczono obraz Miłosierdzia Bożego, adorowany przez św. Jana Pawła II oraz św. Siostrę Faustynę Kowalską, a także ołtarz chrzcielny z marmurową chrzcielnicą i sceną Chrztu Pańskiego w odlewie z brązu. W głębi kościoła znajdują się dwa przyścienne ołtarzyki poświęcone św. Józefowi oraz św. Michałowi Archaniołowi. Na ścianach bocznych wisi droga krzyżowa, będąca dziełem drewnianych rzeźb, które wzbogacają duchowy wymiar tej pięknej świątyni.